آزتک | aztec
عمده اطلاعاتی که ما از قاره ی آمریکا تا قبل از کشف پر سر و صدای کریستوف کلمب داشته ایم به صورت عمومی این است که در این قاره، سرخ پوستان به عنوان نژاد بومی زندگی می کرده اند و صاحبان اصلی این قاره آن ها هستند. کمی که اطلاعاتمون بیشتر باشد و البته علاقه مند، این راهم می دانیم که تمدن معروف و اسرارآمیز مایاها در این سرزمین زندگی می کرده اند و البته آزتِک ها. آزتک های معروف را می شناسید؟ این قوم از بومیان سرزمینی بوده اند که به آن امروزه مکزیک می گویند
در ابتدا باید در ادامه ی حرف هایی که در مقدمه گفتیم بگوییم که، باید آزتک ها را در کنار دیگر تمدن های این قاره، جز پیشرفته ترین ها دانست. آزتک یک تمدن در آمریکای مرکزی بود که دارای افسانه های بسیار غنی بودند. آزتک ها هم بسیار پیشرفته بودند و هم فرهنگ مخصوص به خود را داشتند و آن را از هیچ جایی وام نگرفته بودند. تمدن آزتک از لحاظ فرهنگی از مجموعه ای از اساطیر گوناگون در یک سیستم چند گانه بود و توسط این قوم و مردمانش تایید شده و مورد استفاده بود. آزتک ها خود را آزتکاتل می نامیدند و آزتکاتل به زبان خود اقوام آزتک ها یعنی، افرادی که از آزتلان به معنای سرزمین افسانه ای آزتک ها آمده اند.
البته آزتک ها خود را مکزیکا هم صدا می کردند. در پژوهش هایی که از این قوم شده است، به دست آمده است که آزتک ها بیش از ۱۰۰ ها نماد مختلف پذیرفته شده داشتند. از سال ۱۳۲۵ تا ۱۵۲۱، ۱۲ نفر بر این قوم فرمانروایی کردند. پس از سری جنگ هایی که بسیار هم خونین بود، در ۱۳ اوت ۱۵۲۱ آخرین فرمانروای آزتک ها خود را تسلیم اسپانیایی ها کرد. درباره ی این قوم باید گفت که معمولا اساطیر این قوم را موجودات خارق العاده و فوق بشری نیز تشکیل داده بودند.
افسانه های آزتکی می گویند که اجداد این قبیله به دنبال یکی از نگهبانان اساطیری این فرهنگ به نام اویتسیلوپوچتلی که این اسطوره را با خود حمل می کرده است به این سرزمین آمده اند.
در واقع آزتک شناسان می گویند که این مردم از سرزیمن افسانه ای آتلان به زمین های کشور مکزیک امروزی وارد شده اند. این قوم را می توان در جایگاه اول قدرتمندترین سرخپوستان قاره ی آمریکا به حساب آورد. این قوم تنها با اسم آزتک ها یا مکزیکا و ارتکاتل شناخته نمی شدند بلکه اسامی گوناگون دیگری همچون: تنوچکا مکزیکا، کُلهوا و … نامیده می شدند.
پایتخت آزتک ها تنوشتیتلان نام داشت. وقتی بر روی تمدن های پیشرفته ی باستانی از جمله آزتک ها که در حال حاضر موضوع بحث ما هستند کمی تامل کنیم، بی شک به این فکر می کنیم که چگونه تمدن هایی همچون مایا و آزتک در آن زمان به وجود آمدند؟ البته باید این نکته را گفت که اگر بر روی پیشرفته بودن اصرار داریم به این خاطر است که بسیاری از اِلمان های این تمدن ها برابری با اِلمان های اقوام در آن زمان نبوده اند و در کنار این پیشرفت ها، رسوماتی نیز داشته اند که بی شک موجب تعجب هر کس که آن را می شوند نیز می شوند که در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد.
در زمینه ی این که چگونه تمدن هایی مثل آزتک ها و مایاها پیشرفته بودند، حدس و گمان های بسیاری وجود دارد که البته برخی از آنان درباره ی این ایده هستند که این اقوام با فرازمینی ها در ارتباط بوده اند. باستان شناسان با همکاری سمبل شناسان در پژوهش هایی که داشته اند با بررسی آثار به جای مانده از آزتک ها به این نتیجه رسیده اند که آن ها حتی مکن است که با فرازمینی ها نیز در ارتباط بوده باشند.
چنانچه از آثار به جا مانده از آزتک ها بر می آید آنها نیز خدایانی فرازمینی داشته اند که با نوعی سفینه از آسمان می آمدند. آزتک ها با این که در عصر کربن زندگی نمی کردند اما می توان با جرات گفت که آن ها از تکنیک های مدرن برای ساخت و ساز استفاده می کردند. اگر به حکاکی هایی که بر روی آثار به جای مانده از این قوم است دقت کنید خواهید دید که آن ها کشتی های پرنده و یا بشقاب های پرنده ای را می دیده اند!
اما بی شک بیشتر مایه ی تعجبتان خواهد بود که بدانید، این قوم باستانی و پیشرفته بر خلاف تمام اِلمان هایی که داشته اند، آدم خوار بوده اند! یکی از جشن های آزتک ها، بر پا کردن جشن خون بود که درطی آن، سلاخی انسان ها به صورت دسته جمعی بود و به آن به اصطلاح آدم خواری سیاه می گفتند.
از بررسی متون مربوطه مستنداتی به دست آمده است که بیان می دارد این قوم در مراسم سلاخی آیینی، صدها و بلکه هزاران نفر را در یک شب سلاخی می کرده اند. این که این قوم چنین رسمی را داشته اند و آن را بی وقفه انجام می دادند باعث به وجود آمدن رعب و وحشت بین همسایگان این قوم شده بوده است.
در کتاب معروف ثروت و فقر ملل از دیودی اس. لندز (David s. lands) که استاد دانشگاه هاروارد است بیان شده است که، یکی از بزرگ ترین دلایلی را که آزتک ها در ابعاد گسترده ای خونخواهی و آدمخواری می کرده اند، برای این بود که مردم قومشان از آن ها سالیان سال پیروی نمایند. با توجه به این رسم، اشتهای سران آزتک برای استفاده از گوشت انسان ها آن قدر سیری ناپذیر شده بود که تعداد مردم آن سرزمین بسیار کم شده بود و برای همین هم سران قبیله ی آزتک مذاکراتی را برای گرفتن قربانی انسانی به سراغ سایر قبایل فرستادند.
به همین خاطر قبایلی که از آزتک ها می ترسیدند برای این که این قربانی ها را به آن ها بدهند، جنگ های صوری را متحمل می شدند تا با به وقوع پیوستن این جنگ های تشریفاتی، مردی که هیچ جا خبر نداشتند اسیر آزتک ها شوند و زنجیره ی آدمخواری آزتک ها را همچنان سرپا نگه دارند. بیشتر آدمخواری های آزتکی ها در بالای کاخ ها انجام می شده است.
